SP-QRP - Content

Kolejny mini-TRX QRP ujrzał światło dzienne.
TinySSB, bo tak nazywa się urządzenie, jest fazowo-homodynową konstrukcją Andrzeja SP5AHT.

Dokładny opis urządzenia znajduje się w "Elektronice dla Wszystkich" nr 7/2009.

My za zgodą autora publikujemy najważniejsze informacje, schemat oraz ciekawą koncepcję płytki.

Sam układ jest uaktualnioną wersją minitransceivera fazowo-homodynowego, zbudowanego po raz pierwszy przez autora w latach 80. ubiegłego wieku. Konstrukcja taka jest dobrym pomysłem na start dla początkującego majsterkowicza, aby poznać tajniki sygnałów w.cz.
Robocza nazwa urządzenia TinySSB pochodzi stąd, że układ pracuje z prostą metodą fazową, która - w porównaniu z metodę filtrową - charakteryzuje się głównie mniejszym tłumieniem wstęgi bocznej, a więc nieco gorszą jakością sygnału jednowstęgowego (stąd „cienki” SSB).

Schemat blokowy

Układ pracuje z bezpośrednią przemianą częstotliwości, a dzięki wykorzystaniu tych samych bloków przy odbiorze i nadawaniu ograniczona jest ilość elementów.

Układ został ograniczony do niezbędnego minimum, a podczas projektowania urządzenia autor przyjął zasadę, aby układ zawierał elementy z domowego zapasu (popularne tranzystory, a nie układy scalone), z użyciem taniego zestawu multimedialnego zawierającego słuchawki wyposażone w regulator siły głosu zespolone z mikrofonem oraz przełączanie z odbioru na nadawanie w najprostszy sposób, czyli poprzez zmianę napięcia przełącznikiem na przedniej ściance.

Podstawowe parametry minitransceivera:
- częstotliwość pracy: 3500...3800 kHz (może być ograniczona do wycinka pasma fonicznego)
- emisja: SSB (LSB)
- czułość odbiornika: około 3 uV (przy 10 dB S+N:N)
- moc wyjściowa nadajnika: 0,3 – 0,5 W
- tłumienie niepożądanej wstęgi bocznej: 20...30 dB
- tłumienie fali nośnej: >30 dB
- napięcie zasilania: 12 V (13,8 V)
- przykładowe wymiary płytki drukowanej: 140 x 140 mm

Schemat ideowy

Cały układ opisanego minitransceivera można zmontować z wykorzystaniem uniwersalnej płytki drukowanej.

Płytka

Płytkę, jaką widać na zdjęciu, można uzyskać poprzez wytrawienie lub wyfrezowanie wysepek lutowniczych (pozostała warstwa stanowi masę). Technologię taką zastosowano w rozwiązaniu specjalnie, ponieważ daje ona możliwość wprowadzania zmian (z uwagi na eksperymentalną konstrukcję: łatwość testowania, próbowanie różnych wariantów układowych), a co byłoby trudne przy „zamkniętym” PCB. Jest tu też możliwość użycia podzespołów starszych, o większych gabarytach (bez uszczerbku na jakości sygnału czy docelowych parametrach urządzenia).

Andrzej Janeczek
[email protected]

P.S. Przypominamy, że pełen tekst dostępny jest w EdW nr 7/2009 (wydawnictwo AVT).

Opublikowane: 2009-07-07 (23505 odsłon)

[ Wróć ]