Anteny Long Wire
Strona: 1/7
Antena „Long Wire” (LW) jest rzeczywiście najprostszą anteną wielopasmową o niekrytycznych wymiarach. Aby używać jej z powodzeniem trzeba jednak zadbać o uziemienie i dopasowanie.
Budowa anteny LW.
„Long Wire” (LW) to antena utworzona przez pojedynczy przewód zawieszony w wolnej przestrzeni, dołączony jednym końcem wprost do uziemionego nadajnika lub skrzynki antenowej (ATU). Najczęściej jest on poziomy ale równie dobrze może być ukośny, załamany – zależnie od warunków terenowych. Drugim „ramieniem” anteny jest przeciwwaga lub uziemienie, w którym płynie prąd porównywalny z prądem w antenie. Właściwości uziemienia i przeciwwag w sposób istotny wpływają na efektywność anteny.
Antena LW może mieć dowolną długość ale trzeba mieć świadomość, jak to wpływa na jej własności. Długość anteny decyduje o jej charakterystyce promieniowania, rezystancji w punkcie zasilania i sprawności.
Długość anteny LW jest mierzona od punktu zasilania do przeciwległego końca. Dokładnie: od zacisku skrzynki antenowej!
Anteny typu LW są znane od początku rozwoju radiokomunikacji w różnych odmianach i były różnie nazywane: „Odwrócone L”, antena Fuchsa czy „Random Wire”. Różnią się układem przestrzennym ewentualnie sposobem sprzężenia z nadajnikiem. W każdym jednak przypadku składają się z pojedynczego przewodu zasilanego na końcu wprost z uziemionego nadajnika. Wciąż są popularne, bo najtańsze i najprostsze, a wręcz idealne do pracy terenowej. Dla amatorów prostych urządzeń QRP, wybór anteny LW oznacza konsekwentną realizację koncepcji nawiązania łączności jak najprostszymi środkami; od klucza sztorcowego, aż po prostą, drutową antenę.
Następna strona (2/7)
|